ยุคประวัติศาสตร์ - ยุคก่อนประวัติศาสตร์

     เมื่อเราปฎิเสธไม่ยอมรับการแบ่งยุคประวัติศาสตร์ที่นักประวัติศาสตร์ได้แบ่งไว้   ตามหลักฐานที่นักโบราณคดีค้นพบเคริ่องมือทำด้วยหินเป็น "ยุคหิน" ดังกล่าวแล้วว่าเป็นการแบ่งยุคประวัติศาสตร์ของมนุษย์ไม่ถูกต้องตามสภาพความเป็นจริง  เราจึงสมควรแบ่ง  ยุคประวัติศาสตร์ก่อนประวัติศาสตร์ของมนุษย์  อย่างไรจึงจะถูกต้อง  มองเห็นอารยธรรมของมนุษย์ได้อย่างชักเจนผู้เขียนขอเสนอแนวทางให้พิจารณากันใหม่ดังนี้ 

     1. ประวัติศาสตร์ของมนุษย์แบบปัจจุบันเริ่มต้นประมาณ 50,000 ปี ก่อน ค.ศ. ก่อนหน้านี้ขึ้นไปเป็นประวัติศาสตร์ของโฮมินิดพันธุ์อื่นๆ ไม่ใช้มนุษย์แบบปัจจุบัน  และถือว่าเป็นยุคที่ยังไม่มีมนุษย์แบบปัจจุบันเกิดขึ้นมาเลย ส่วนที่แบ่งกันไว้แต่เดิมว่ายุคหินเก่า หินกลาง และ หินใหม่ เริ่มตั้งแต่ 2 ล้านปีมาแล้วนั้นควรเป็นเรื่อง "ประวัติศาสตร์เครื่องมือหิน" แยกไว้อีกเรื่องหนึ่งต่างหาก สำหรับนักโบราณคดีโดยตรง และไม่ถือว่าเป็นเครื่องมือที่มนุษย์ทำขึ้น นอกจากว่าจะมีอายุตั้งแต่ 50,000 ปี ลงมาจนถึงปัจจุบัน

     2. ถ้าหากเรายอมรับกันว่ายุคเริ่มต้นประวัติศาสตร์ของมนุษย์เริ่มต่นเมื่อ 50,000 ปีที่ผ่านมา เวลาที่เกินกว่า 50,000 ปีขึ้นไป  ก็หมายความว่าเป็นเวลาก่อนประวัติศาสตร์ของมนุษย์  ปัญหาจึงมีต่อไปว่าการที่นักประวัติศาสตร์แต่เดิมกำหนดไว้ว่า  ประวัติศาสตร์เริ่มตั้งแต่มนุษย์เริ่มรู้จักการเขียนหนังสือเป็นครั้งแรก เมื่อประมาณ 5,000 ปี ก่อน ค.ศ. ในสุเมเรีน ก็ต้องเปลี่ยนแปลงไปด้วย

     การที่นักประวัติศาสตร์ได้แบ่งไว้ว่าประวัติศาสตร์เริ่มต้นเมื่อประมาณ 5,000 ปีก่อน ค.ศ. นั้นความจริงหมายถึงว่าก่อนหน้านั้นไม่มีประวัติศาสตร์ของมนุษย์เขียนไว้ให้รู้เป็นตัวอักษร  ต่อเมื่อมนุษย์เริ่มต้นรู้จักการใช้ตัวอักษรเขียนไว้เป็นเรื่องราวมนุษย์ในรุ่นต่อมาจึงเรียนรู้เรื่องต่างๆ ในสมัยประมาณ 5,000 ปีก่อน ค.ศ. ดังนั้นนักประวัติศาสตร์จึงกำหนดไว้ว่าประวัติศาสตร์เริ่มต้นเมื่อประมาณปี 5,000 ปีก่อน ค.ศ.  เพราะเป็นช่วงเวลาแรกที่ชาวสุเมเรยในบริเวณกลุ่มแม่น้ำไทรกรีสยูเฟรตีส - ในตะวันออกกลาง  เริ่มใช้ตัวอักษรเขียนเป็นหนังสือไว้  การที่กำหนดไว้เช่นนี้เป็นการถูกต้องในแง่การศึกษาประวัติศาสตร์ของมนุษย์ให้ดียิ่งขึ้น  แต่ความจริงประวัติศาสตร์ของมนุษย์เกิดก่อน "รู้จักการเขียนหนังสือ" นานแล้ว  การรู้จักการเขียนหนังสือของมนุษย์เป็นผลมาจากสังคมมนุษย์เริ่มมีอารยธรรมมากแล้ว  กล่าวคือมีสังคมที่เป็นปึกแผ่นแน่นหนา มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นมาในสังคม เช่น การปกครอง การสงคราม การค้า และ ฯลฯ จนมนุษย์ต้องดิ้นรนหาทางบันทึกเรื่องราวต่างๆ ไว้เป็นตัวหนังสือ ดังนั้นการที่กำหนดไว้ว่า ประวัติศาสตร์เริ่มต้นเมื่อมนุษย์รู้จักการเขียนหนังสือเมื่อ 5,000 ปีก่อน ค.ศ. จึงมองดูคล้ายๆ กับว่าช่วงเวลา 5,000 ปีก่อน ค.ศ. มนุษย์ยังไม่มีประวัติศาสตร์ ซึ่งถึงแม้จะถูกต้องถ้าหากมองดูว่ายังไม่มีการบันทึกเรื่องราวไว้ แต่ความจริงนั้น การที่มนุษย์ใช้ตัวหนังสือเป็นเพราะมนุษย์มีเรื่องราวในประวัติศาสตร์มากมายนั้นเอง  ถ้าหากไม่มีการเขียนหนังสือไว้ ก็ไม่สามารถควบคุมสังคมและพัฒนาสังคมของตนได้  จึงสรุปได้ว่าการมีอักษรใช้เพื่อเขียนหนังสือแสดงว่าสังคมนั้นเริ่มมีอารยธรรมก้าวหน้า  ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านั้นเป็นยุค "ก่อนประวัติศาสตร์" ซึ่งทำให้เกิดความไขว้เขวว่าเป็นสังคมอนารยะจนกว่าจะมีตัวอักษรใช้  ซึ่งตรงกันข้ามการมีหนังสือใช้เป็นผลมาจากสังคมได้ผ่านขั้นตอนของอนารยะมาแล้ว 

     จากเหตุผลดังกล่าวผู้เขียนหนังสือเล่มนี้จึงมองเห็นว่าการแบ่งยุคประวัติศาสตร์อีกช่วงหนึ่งของมนุษย์โดยกำหนดเอาว่าการเริ่มต้นรู้จักเขียนหนังสือครั้งแรกของชาวสุเมเรียเมื่อประมาณ 5,000 ปี่ก่อน ค.ศ. เป็นการเริ่มต้นยุคประวัติศาสตร์ยังให้ความหมายไม่ชัดเจน  มองภาพอารยธรรมของมนุษย์ไม่ชัดพอ  แต่เราจะเรียกว่ายุคที่มนุษย์เริ่มรู้จักการใช้ตัวอักษรเขียนหนังสือครั้งแรก  ซึ่งเป็นการเริ่มต้นของความก้าวหน้าครั้งใหญ่ว่าอย่างไร  ถ้าหากไม่เรียกว่ายุคประวัติศาสตร์เริ่มต่นเราความจะมองปัญหานี้ต่อไป

ขอบคุณข้อมูลจาก หนังสือประวัติศาสตร์โลก